Çocukların yaşamlarına bakıldığı zaman bir de araştırmalarda da ayrıca en çok anneden annenin öneminden çocuğun hayatındaki gerekliliğinden bahsedilir, baba adeta unutulmuş adamdır, oysa her çocuk dünyaya bir babayla birlikte gelir ve baba da en az anne kadar çocuk için önemli bir figürdür, babaya biçilen rol genellikle ekmek kazanıcıdır, yine babaya tarih boyunca biçilen rol, çocukları için savaşan, biraz korkutucu, uzak, ilgisiz ama onları koruyan kişi figürüdür.
Anne ne kadar sıcak sevecen, şefkatle bütünleştirilmişse babada o kadar korku, uzaklık ve ilgisizlik ve çatışmayla birleştirilmiş ve çocuklardan uzak tutulmuştur, oysa baba çocuk için ailenin paylaşmanın güvenin sevginin temelidir, bazı babalar bu rolü benimseseler de şimdi gelişmiş olan toplum içinde çoğu baba bu rolden sıyrılıp çalışmaktadır.
Aslında babaların da çocukların bakım sürecinde yapabileceği her şey annelerden eşittir, ama bazı babalar birazcık bunu nasıl yapacaklarını bilmediklerinden kimse onlara göstermediğinden birazcık da bu görevden uzak tutulmaktan memnun olduklarından bu bölgeden uzak durmaktadır, oysa bu durumda kaybeden sadece çocuklar olmaktadır, çünkü bir çocuğun gelişiminde babanın önemi yadsınamaz ve son derece önemli bir figür olarak çocuğun gelişim dönemlerinin her aşamasında baba mutlaka gereklidir.
Hem erkek hem kız çocuklarının yaşamında baba önemli bir figürdür, ama anlam olarak değişiklik gösterir, erkek çocuklar için baba bir özdeşim figürüdür, sadece cinsel kimlik, gelişimin bir parçası olarak önemli değildir, tabi ki cinsel kimliği babasıyla özdeşim kurarak yapar ama onun dışında erkek çocuk dünyayı babasının gözleriyle görür, onun gibi tıraş olmaya onun gibi yürümeye onun gibi davranmayı onun gibi konuşmaya çalışır, babası erkek adam ne yapar diye öğrettiyse o çocuğun da dünyaya bakış açısı ve erkek olması o şekilde gelişecektir, babasının olmasını istediği gibi bir erkek olabildiği zaman buna inanacak, bunları başaramadığı zamansa kendisini başarısız ve güçsüz hissedecektir, babanın çocuğa karşı tutumu uzak ya da yakın oluşu ona karşı gösterdiği paylaşım ve tutum çocuğun babayı dost bir yol gösterici ya da bir rakip olarak algılamasına neden olur.
Böylece erkek çocuğun hayatı, babasına kendisini beğendirmek, babasının isteklerini yerine getirmek, babasının istediği gibi biri olmak ya da babasını geçmek üzerine kurgulanır, bu kurgunun nasıl olacağı babanın tutumlarına ve kendisine seçtiği role bağlıdır, sevgi dolu uzak, yakın destekleyici, dolayısıyla babanın tutumları, çocuğun babayla olan ilişkisini erkek çocuğunun özellikle babayla olan ilişkisinin temelini belirleyecektir.
Kız çocuklarla babaların ilişkisi ise en yalın haliyle cinsellik içermeyen aşk olarak tanımlanır, babalar bu aşkı başka bir erkek tarafından alınacağı korkusunu hep yaşasalar da aslında bu aşk ömür boyu sürer ve hiçbir zaman bitmez.
Baba figürü kız çocuğunun aklında evleneceği erkeğin şekillenmesini sağlar, bu nedenle küçük kız çocukları büyüyünce babamla evleneceğim derler, Babaları gibi güçlü kuvvetle onu koruyan onun isteklerini yerine getirebilecek bir erkek hayali kurarlar çünkü yaptıkları gördükleri erkek modeli, karşılarındaki baba modelidir.
Kız çocuk için baba sadece aşk değildir aynı zamanda da güvendir, bu güven sadece kendisini koruyacağına ilişkin güven değildir, kız çocuğunun kendine olan güvenidir babasının tutumunun oluşturduğu bir birey olarak kendisine güveninin temelini yine o tutuma nasıl yansıdığıyla kız çocukları oluşturur.
Bir babanın kızıyla oluşturduğu ilişki sevgi, ona sesleniş tarzı ondan beklentileri onu koyduğu yer kız çocuğunda bir kadın olarak kendisini koyduğu yeri kendisine olan saygısını ve kendisine ilişkin bireysel oluş nedenini tanımlayacaktır, ayrıca babalar kızların hayatındaki ilk erkek olarak onların gözündeki erkek tanımını yapacak, böylelikle ileri dönemlerde erkek tanımını iyi, kötü, olumlu, olumsuz olarak nereye koyacağını kız çocuğunun gözünde belirlemiş olacaktır, bu nedenle destekleyen çocuğun kendisine, erkeklere, kadınlara var olmaya, kendi ayakları üzerine durmaya destekleyen bir baba tutumu ileride kırk çocuğunun kendi ayakları üzerinde durabilen kendi başına bir şeyleri başarabilen kendine güvenen ve kendini seven bir kadın olmasını sağlayıcı bir tutumdur.
Babası olmayan ya da olduğu halde babasıyla iyi bir ilişki kuramayan babanın yakınlık göstermediği destekleyici bir tutum göstermediği kız çocukları ileri dönemde kendilerine ve çevreye karşı güvensizlik yetişmekte, dolayısıyla da babanın bir kız çocuğunun yetişmesindeki önlemi ileri yaşamlarında gözlene bilmektedir.
Yine araştırmalarda daha çok anne yokluğu çalışılmış ve baba yokluğu çok da önemsenmemiştir, çevresel koşul, olarak, sosyal olarak da bakıldığı ve zaman baba yokluğu daha çok bakım açısından değerlendirilmiştir, oysa baba kaybı bir çocuğun hayatında oldukça önemlidir ve çocuğun gelişiminde önemli etkiler bırakır.
Hem kız çocukları hem erkek çocuk için babanın yokluğu özdeşimi kaldırır, erkek çocuğunun özdeşim yapacağı bir erkek olmayacağı gibi kız çocuğu da ileride kendisinin kadınlığını belirleyecek ya da onun kadınlığının duruşunu sosyal toplumsal görüntüsünü belirleyecek belki ilişkilerini belirleyecek figürden yoksun kalmasına neden olur.
Çocuklar gelişim içinde kendi cinslerinden olan ebeveynlerine benzemek ister ama diğer yandan karşı cinsten olan ebeveyninin dostluğuna, sevgisine de çok önem verirler, ve yine kız ve erkek çocuklar sosyal konularda özellikle sıkıntılarını, dertlerini babalarıyla paylaşmayı tercih ederler.
Baba yokluğu sadece babanın kaybedilmiş olması ya da yanında olmamasıyla olmaz, bazen aynı evin içinde olduğu halde babayla babanı uzak durması soğuk durması sadece bir disiplin figürü olarak yer alması çocuklarla ilişki kurmaması hem kız hem erkek çocuklarında baba yokluğunu yaşattıracak ve sonuç olarak da gelişimlerinde önemli etkiler bırakacaktır.
Baba çocuğun hayatında ister kız çocuk olsun ister erkek çocuk olsun çok önemli bir figürdür, günümüzde değişen baba figürü emzirme dışında çocuğun bakımıyla ilgili her şeyi yapabilen, onlarla paylaşabilen, onlarla her türlü ilişkiyi yakınlığı kurabilen baba figür olmaya doğru yol almaktadır, bunu yapabilen babalar hem kendi gelişimler hem de çocuklarının gelişimi için önemli bir adım atabilirler, babaları uzakta olan ya da yanlarında olup da bu ilişkiyi kuramayan çocuklarsa bu boşluğu başka şeylerle kapatmaya çalışırlar, genellikle de bu boşluk kapatılan şeyler çok da hayırlı şeyler olmaz, bu nedenle bir çok kanun dışı yada olumsuz şeyden baba diye bahsedilir, dolayısıyla baba olabilmekte, bir çocuğun hayatında baba olarak yer alabilmekte ve bu babalığı düzgün bir şekilde sürdürebilmek çok önemlidir.