Bu dönem bebeğin anne ile bağlanmasının geliştiği sosyal ilişkinin yapı taşlarının ortaya çıktığı ve bebeğin zihinsel yetilerinin hızla geliştiği çok önemli bir dönemdir.
İli iki yaş içerisinde de bebeğin hissettiği ve çevresine yansıttığı duygular gelişir yani ikinci üçüncü aydan dan önce bebekler rahatsız olduklarını ne yapıyorlar? Ağlama mızıldanma şekilde bunu ifade ederler. Rahat durumlarda ise etrafa ilgi gösterirler, yanıt verirler gülümserler. Bu şekilde anne babaları bebeğin durumda doğduğunu tahmin edebilir.
Üçüncü aydan itibaren bebek daha iyi odaklanmaya bir iletişim kurmaya başlar. Bu seferde sosyal gülümseme ortaya çıkar. Yani bebeğe gülümsendiği zaman bebek gülümseyerek yanıt verir. Eğer bebeğin hoşlandığı bir uyarıcı uzaklaştırırsak bu sefer de net üzüldüğünü net olarak görmeye başlayacaksınız yani bebeğin duygularını daha iyi anlarız bu dönemde. Yedi dokuz aya bu dönemde dokuz aya arasında bebekler üzüntü, mutluluk, öfke, korku, şaşırma gibi temel duygularını gösterebilirler.
Bir iki yaş arasındaki bebekler kendilerine aynada ve fotoğrafları tanımaya ve utanma, kıskanma gibi daha karmaşık duygular göstermeye başlıyorlar. Bebekler duygularını kontrol etmek için genelde annelerinden ve tabi babalarından gelen ipuçlarından ve annelerinin davranışlarından faydalanırlar. Eğer anne sakinse bebekte sakin kalır. Eğer anne ne yapacağını biliyorsa, duruma hakimse bebek de kendisini güvende hisseder. Bebekler bir şey yapmadan önce mesela bir şey almadan önce ya ne yapar? genelde annesine bakar bu anneden gelecek ipucuna göre bebeğin davranışının düzenlemesini sağlar. Çocuk bakar annenin tavrına göre o bunu yapma veya yapmama konusunda bir bilgi edinir oradan bir bilgi toplar. Bu şekilde bebekler davranışını kontrol etmeyi öğrenirler. Bebek duygularını kontrol etmek için başka yollar da kullanır, mesela bunlar da en önemlisi de dikkat. Bebekler hoşlanmadığı şeylerden dikkatini başka yer çekmeye başka tarafa yönlendiren hoşlandığı şeylere daha iyi odaklanan bebeklerde duygu kontrolü daha iyi gelişir Ama korktuğu şeye takılan bebeklerde duygu kontrolü daha zordur. Bağlanma anne ve bebek arasındaki özel bir ilişki şeklidir. Güven bir bağlama gösteren bebekler nasıl anlıyoruz bunu Yabancı bir ortama girdikleri zaman kısa bir süre içerisinde etrafı incelemeye başlar, Anneleri kendiler yanına ayrıldığında bunu fark ederler ve bunu protesto ederler annesi gittiği zaman anene döndüğü zaman da onun kucağına giderler ve anne onu hızla unutabilir. Kısa bir süre sonra çocuk tekrar etrafı incelemeye başlar. Şimdi bu güvenli bağlanma için neler gerekli annenin duyarlılığı ve bebeğini kabul etmesi, fiziksel ve duygusal olarak bebek tarafına erişilebilir olması gereklidir. Bunlar olduğu zaman bebek anneyle güvenli şeklinde bağlanır. Anne bebek için stresli zamanlarda mesela bebek altınını kirlettiğinde, acıktığında sınır konduğunda korktuğunda bebeğin ihtiyacı olan fiziksel ve psikolojik desteği sade bir şekilde sağlar. O zaman güvenli bağlanma oluyor. Anne bebeğin duygusal be fiziksel halini yakından takip eder. Yani onunda bir duygusal uyum içerisindedir. Örneğin çocuk gülümsediği zaman ona gülümser çocuk sıkıntıda olduğu zaman onu kucağına alır, dokunur, şarkı söyler. Onu rahatlatır. Bu şekilde bebek kendin güvende olduğunu hisseder. Güvende olduğunu hisseden bebekler zamanla neyi geliştirir? Annenin olmadığı zamanlarda bile ona iyi bakan onu destekleyen güvenli görüntüsünü o imajı hayali zihinde tutar. Bu şekilde de kendi duygu davranışlarını anne olmadığı zamanlarda ilk anne varmış gibi kontrol etmeyi öğrenir ve diğer insanların da annesi gibi ona olumlu bir yaklaşım göstereceğini tahmin eder. Ve kendisine de güvene artar. Çünkü sevilen bir kişi oluğunu görür. Böyle olduğu zaman da kendine, dünyaya ve ilişkilere pozitif bakar. temel güven dediğimiz şeyi geliştirmiş bir bebek olarak gelişir. Bebeklerin üçte biri ise güvenle bağlanmazlar. Mesela çekingen bağlanma göstere bebeklerde anne ayrıldığı zaman bebek az tepki gösterir. Annesi döndüğü zamanda çok umursamaz. Ne yapıyorsa onu yapmaya devam eder ve bebeklerin anneleri çocuklarına genelde tutarlı ilgi göstermemiş ve zaman zaman bebeğin ihtiyacını karşılamamış anne olduklarını görüyoruz.
Bazı annelerde burada bağlanmanın ve annenin davranışlarının farkında olmuyorlar. Yani burada aslında olumsuz bir kötü niyet olduğu için değil ama bazıları bilmiyor bunun ne önemli olduğunu. Şimdi bu nedenle bebek annesin ne kadar güvenebileceğinden emin değil. Emin olmadığı için de orada ne yapacağını bilemiyor. Bazılarında ise kaygılı bir şekilde bağlanma olur. Kaygılı bağlanma olduğu zaman çocuk annesi gittiği zaman geri dönüp dönmeyeceğini bilmez ve çok fazla tepki gösterir. Bu genelde burada da annenin kendisi de yetersiz olduğunu ve bir şekilde çocuğa karşı olan davranışının nasıl bir sonuç vereceğini bilmediğini görüyoruz bunların çoğu aynı zamanda çocuğun bir şekilde o davranışı olduğu zaman ona nasıl davranacağını bilemez kendini yeterli hissedemez. Bir şekilde o çocuğun olumsuz duygularından kendileri de kaçmak ister. Dolayısıyla çocuğun oradaki duygusal ihtiyacını karşılayamazlar.
Bir üçüncü güvensiz bağlama şeklinde de çocuk kaotik bir yapı gösterir. Anne hem yaklaşır, bir taraftan ona vurur, bir taraftan gidince aşırı ağlar. Geldiği zaman onu avutamaz böylesine orda ikisinin karışımı gibi bir durum olduğunu görüyoruz.